بررسی میزان و علل مرگ و میر پری ناتال در بیمارستان امدادی ابهر در سال ۱۳۸۹

زمینه و هدف: میزان مرگ و میر پری ناتال از شاخص های مهم سلامتی یک جامعه محسوب می شود. با شناخت عوامل موثر در مرگ و میر پری ناتال و بالا بردن سطح آگاهی مادران باردار از نظر توجه و اهمیت دادن به مراقبت های پزشکی در طول دوره ی بارداری می توان از میزان آن به مقدار قابل توجهی کاست. هدف اصلی این تحقیق تعیین فراوانی علل مرگ و میر پری ناتال طی یک سال در بیمارستان امدادی ابهر بود. روش بررسی: این مطالعه مقطعی- توصیفی بر روی 55 مورد مرگ و میر جنین و نوزاد از هفته ی ۲2 حاملگی تا 28 روز بعد از تولد که در بیمارستان امدادی ابهر مرده به دنیا آمده یا بعد از تولد فوت کردند، طی مدت 1 سال (1389) انجام گرفت. یافته ها: شایع ترین علل مرگ های پری ناتال نارسی و سندرم دیسترس تنفسی و سپس مرگ های داخلی رحمی (iufd) و اختلالات کروموزومی بود. 8/21 درصد مرگ ها داخل رحمی و 2/78 درصد بعد از تولد صورت گرفته بود. ۸8 درصد مرگ های پری ناتال در نوزادان نارس بود. شایع ترین علل مرگ در موارد iufd ناهنجاری های مادرزادی و زایمان زودرس و در نوزادان زنده متولد شده نارسی شدید، بیماری دیسترس تنفسی (rds) و اختلالات کروموزومی بود. نتیجه گیری: به نظر می رسد مهم ترین عامل پیشگیری کننده از مرگ های پری ناتال پیشگیری از تولد نوزادان نارس و کم وزن می باشد. همچنین تاکید بر مراقبت های دوره ی پره ناتال، شناسایی و پیگیری مادران پرخطر و وجود بخش های مراقبت های ویژه نوزادان می توانند در کاهش مرگ های پری ناتال موثر باشند.